Sytuacja jest dość skomplikowana, żeby nie powiedzieć… prawie wojenna. Sam chodzę na spotkania i aktywnie uczestniczę we wszystkich akcjach protestacyjnych przeciw reżimowi Łukaszenki. Jednak po tych 10 dniach zaczynam rozumieć, że to dopiero początek walki. Bezgraniczna władza jaką miał i jaką jeszcze ma doprowadziła go do szaleństwa w dosłownym i przenośnym tego słowa znaczeniu. Wydaje się, że nie ocenia sytuacji racjonalnie i myśli według standardów sowieckich z początku lat 90-tych, podobnie jak Putin – co jest i smutne i straszne.
Jeden z moich znajomych – młody mężczyzna – został dotkliwie pobity, ma skaleczenia głowy, znajduje się na oddziale intensywnej opieki medycznej.
Już kilka miesięcy przed wyborami moich znajomych wzywali do KGB i wypytywali o moją działalność, a także życie osobiste. Wcześniej próbowano mnie zwerbować, ale kiedy zrozumieli, że nie uda się mnie ani zastraszyć, ani przekonać, zaczęli przepytywać moich przyjaciół i znajomych, aby znaleźć kogoś, kto będzie donosił o mojej działalności. Wszystko to jest jednocześnie smutne i niepokojące. Zobaczymy, co będzie działo się dalej.
Jeżeli represje się nasilą, prawdopodobnie będę zastanawiał się nad wyjazdem do Polski.
Konfederata
P.S.
Informacja z dnia 21 sierpnia 2020 od Konfederaty z Białorusi.
Pewną część otrzymanej wiadomości musieliśmy usunąć z uwagi na niebezpieczeństwo identyfikacji piszącego. Nasz kolega nie jest mieszkańcem Mińska.
