Na potrzeby lokalnego Wiecu Niepodległościowego przy okazji 11 listopada, wczorajszego ranka zebrałam kilka rezonujących we mnie myśli o wolności, które miałam okazję na wrocławskim rynku zaprezentować. Pewnie zbyt ogólnie, może zbyt chaotycznie
W obliczu wulgarnych, wręcz rynsztokowych, na poziomie głębokiego moralnego dna, ataków na katolickie świątynie w całej Polsce, bywam ostatnio regularnie wieczorami pod wrocławską Katedrą. Jest modlitwa z obowiązkowym Różańcem, litanie, pieśni religijne, zawsze Apel Jasnogórski o 21:00 z grupą zgromadzonych wiernych. (Dziś dodatkowo była
7 października – rocznica odzyskania niepodległości. Ktoś powie: Jak to?! Przecież wszyscy w wiedzą, że Polska odzyskała niepodległość 11 listopada! Nie da się ukryć, że 11 listopada świętuje się w Polsce odzyskanie niepodległości. Rodzi się pytanie, dlaczego 11 listopada jest tą oficjalną datą? Co takiego
Było to pierwsze po 101 latach od likwidacji Księstwa Warszawskiego w 1815 roku wskrzeszenie państwa polskiego, dokonane tym razem przez dwóch zaborców, cesarzy Niemiec i Austro-Węgier. Akt powoływał Królestwo Polskie, nie określając jego granic ale zapowiadając powstanie polskich sił zbrojnych. Na czele monarchii w przyszłości
Rycerski Zakon Korony Polskiej Świętego Kazimierza Królewicza nie pozostaje bierny w wojnie wypowiedzianej przez siły lewackie Polsce i Kościołowi. Trwająca od kilka lat permanentna prowokacja ma doprowadzić do otwartej wojny domowej, a właściwie do konfliktu w którym poleje się krew, będą zabici i ranni. Ta