Jego Królewska Wysokość książę Fryderyk Krystian II, margrabia Miśni, syn ostatnie go króla Saksonii Fryderyka Augusta III, głowa domu Saskiego, pozostawił po sobie pięcioro dzieci: Maria Emanuel (1926-2012), Maria Józefa (1928), Maria Anna (1929-2012), Albert Józef (1934-2012), Matylda Maria (1936). Nic więc nie zapowiadało mającego nadejść kryzysu. Jednak los okazał się nieprzychylny, tej tak starej, jednej ze znamienitszych dynastii europejskich. Żaden z dwóch synów księcia Fryderyka Krystiana nie doczekał się potomstwa. Sytuacji próbował zaradzić książę Maria Emanuel, głowa domu Saskiego. Adoptował swojego siostrzeńca księcia Aleksandra (na zdjęciu książę Aleksander z żoną księżną z bawarskiej dynastii Wittelsbachów). Początkowo rodzina zaakceptowała tę decyzję. Po śmierci księcia Marii Emanuela rodzina zmieniła zdanie i za prawowitego przedstawiciela rodu uznała księcia Alberta, jego młodszego brata. Decyzja ta nie przyniosła jednak trwałego rozstrzygnięcia, ponieważ książę Albert był również bezdzietny i zmarł w kilka miesięcy po swoim bracie, wyznaczając na swojego następcę i głowę rodu Wettynów księcia Rüdigiera, przedstawiciela bocznej linii rodu. Prawo niemieckie dopuszcza dziedziczenie wszelkich praw i własności przez adoptowanych członków rodziny, natomiast wewnętrzne prawo domu Wettynów, za prawowitego następcę i sukcesora uznaje jedynie męskich naturalnych przedstawicieli rodu.
Jak się potoczy dalszy los sukcesji w domu Saskim pokaże przyszłość. A ta będzie zależała od osobowości pretendentów do przywództwa i od uznania innych wielkich dynastycznych rodów niemieckich.
fot. Jan Skowera