Z balkonu pałacu królewskiego tłumy pozdrawiają: książę Haakon, księżna Mette-Marit oraz król Harald
Norwegia jest bardzo młodym krajem. Na przestrzeni wieków Norwegia znajdowała się pod panowaniem albo duńskim, albo szwedzkim. Okres napoleońskiej zawieruchy wojennej w Europie pozwolił Norwegii wybić się na niezależność. W maju 1814 roku Zgromadzenie Narodowe ogłosiło niepodległość tego kraju i uchwaliło Konstytucję. Jest to najstarsza obowiązująca konstytucja europejska. Norwegia na mocy Konstytucji stała się monarchią, a pierwszym władców został Christian Fryderyk z dynastii oldenburskiej.
W Norwegii święto Konstytucji (17 maja) jest jednocześnie dniem niepodległości. Cały naród uroczyście świętował tę
rocznicę, łącznie z domem królewskim. To co jest godne podkreślenia w tradycji skandynawskich monarchii, to to, że z okazji świąt narodowych i państwowych członkowie domu panującego przywdziewają stroje
narodowe. Kulminacyjny punktem takich obchodów jest manifestowanie jedności domu królewskiego z narodem. Tłumy mieszkańców zbierają się przed pałacem królewskim, do których wychodzą członkowie domu królewskiego.